Пятница, 26.04.2024, 17:20
ZERIKISHDAN UMID UZ!!!
 
Меню сайта

Категории раздела
Yangiliklar
Shou biznes
Tibbiyot
Ilm-fan
Telekomunikatsa
Xorij habarlari
Qiziqish hobbi
Tabiat
Oila va jamiyat
Sheriyat
Sport
Sevgi
Elyor Temirov
Foydali maslahatlar
Hikoyalar
Obidjon Obidov
EURO 2012 FOTO
Kashfiyot
Suxbat

Мини-чат
200

Наш опрос
Saytimizga siz qaysi shaxar hududidan kirasiz?
Всего ответов: 249

Статистика

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Главная » 2012 » Август » 22 » Конли бармоклар
13:30
Конли бармоклар
...Бола растада юрарди. Тиним йук. Ойнали кенг-ковул магазинлар, ката дуконлар ва кутичадай дуконлар ёнида айлангани айланган эди. Бола беш-олти кунгина расталарда кезарди. У тиланчиликда янги эди.
- Бери кел! – деб кичкирди дукондор, бакалок, соч-соколи сарик. Бола хангу-манг булиб колди ва курка-писа дукон ёнига борди.
- Ха, тавба, нега анграясан, - дукондор жахл аралаш деди, - манна бу яшикларни бушат!
- Ростданми? – деб тушункирамай суради бола.
Дукондорнинг "ха” деган товушини эшитгач, бола узун хурсинди, жилмайди. Кир, калта куйлагининг енгларини шимариб ишга тушди.
Яшикларда синик гулоб шиша (ваза)лари. Дукондорнинг бир гулоб корхонаси бор. Эхтимол бу шишалар аравадан туширилганда сингандир… Бола авайлаб секин-секин ерга куя бошлади.
Гулобчи дукондор кулларини оркасига куйиб, юмалок корнини чуккайтириб, дукон олдида аста юрди. Бола ёнида тухтаб деди?
- Хов ана, - гулобчи ахлатхонани курсатди, - тушундингми? Шишаларни шу жойга элтиб ташла!
Ахлатхона дукондан чамаси 20 кадам нарида эди. Боякиш бола икки-учталаб шишаларни таший бошлади. Синик, чети учган шишалар ва берахм куёшнинг иссиги уни хуноб килар, кичик бармоклари тилинган, куллари эса кон. Аммо оч тентираб юришдан чарчаган бола бу хизматдан вакти хуш эди.
Дув этиб бола ёнига катта-кичик болалар келишди.
- А, бахшиш, бахшиш!
Бола шурлик индамасдан, кизариб ишда давом этаверарди. Болалар чиндан хайратда эдилар.
- Омад, омад!
Лохур шахридан горишовлик бир бола дустига тушунтирди:
- Бизнинг дахадан, янги тиланчи!
Искирт, жулдур, чупдай орик болалар боланинг конаган кулларига тикилдилар.
- Али, - деди горишовлик бола, - омад! Кумак керакми сенга?
- Йук, рахмат – деди бола
Покистон шахарларининг расталарида туда-туда тиланчи болалар юради. Чумчуклардай дув этиб Али ёнига йигилган халиги болалар хам яна дув этиб дархол кетишди.
Гадойлар одатда "бахшиш” дейилса, узларини томдан ташлаб юборадилар. Лекин "бахшиш”ни бирон ким олса, бошкалари такдирга тан бериб колаверадилар. Аммо Покистонда "бахшиш” лугати, яъни унинг маъноси узгадир. Фараз килайлик: Бирон ишга хизмат хаки, саадака учун пул ёки неъматлар, турли-туман нарсалар "бахшиш” лугатига кираверади.
Али синик шишаларни ахлатхонага туккач, супургини олиб, дукон олдини супуришга киришди.
- У-у, тухта, - дуконга кириб деди гулобчи, - "прилавка”нинг остида хам оз-моз бор.
Али "прилавка” тагига энгашди, ис босган синик шишалар тогдай тахланган, вахминг келади.
- Жуда куп-ов… - ичида деди Али, - ух, бармоклари конда лов-лов ёнаяпти…
- Кани, тез бул, эринма! – деб дукондок айлангани чикиб кетди.
Али куп ишлади, дукон Билан ахлатхона уртасида снсиз марта катнади. Унинг орик-тирик, хориган, мадордан кетган, кондан ловуллаб чуг мисоли ёнаётган кичик, нозик кулларини куёш тиги ва чанг-тупрок баттар ачиштирарди. Энди туккиз ёшга тулган Алини албатта куллари кичик.
Кеч кирганда Али шишаларни ташиб тамомлади. Дукондор бир эскирок кутини очиб, бита юпка "когоздай” "чапати” ни – нонни Али томон улоктирди. Бола гарчи каттик чарчаган, куллари мадордан кетган булсада, Ушбу бир кунлик мехнатининг хакини илиб олишда узида куч топа олди ва кувониб деди:
- Даров бориб аяжонимга бераман, у касал!
- Отанг борми? – деб суради дукондор.
- Ха, отам бор, - деди Али табассум килиб, - лекин у камокда! Отам тинчлик учун астойдил курашган одам, у албатта чикади!
Култикда нон билан Али уйи томон гириллаб йул олди.
Горишов Лохурнинг багридаги бир даха. Лохур – кушклар, гуллар диёри. Горишов эса дахшат! Али бу хароба, вайроналар ичида югуриб, тушакка михланган онаси томон шошарди. Куча, йулка деган нарса йук, туташ хароба кулбалар… шундай хароб кулбалардан бирисидан Али билан онаси, отаси камалгандан сунг хайдалиб, кучага ташланган эди.
Али харсиллаб онаси олдига етганида, кушнилардан бир кампир ковоги солинган холда утирарди. Она Кир, йиртик чопонга уралиб ётарди, сарик кир румоли юзига ёпилган.
- Аяжон, аяжон, мен келдим, аяжон, туринг, нон топиб келдим. Туринг, нон енг, нон…
Кампир онанинг юзини аста очди ва мунгли овоз билан деди:
- Бечора оламдан утди.
Сил билан, йукчилик билан, очлик билан, гам билан, хамиша курашган бу аёлнинг юзида бахтсиз хаётнинг энг сунгги нафасида улим билан кураш дахшати яккол куринар эди.
Мургак калбига ббундай кулфатни сигдиролмаган боланинг тили калимага келмай, яукка тушиб колди. У ю-юм йиглаганча мунис онсини кучоклади, кон куллари билан сарик юзларини Майин силади…
Осмонда эса окшом уз пардасини ёйган. Кора хайбатли булутлар киши юрагини жумбушга келтиргудек сузиб юрарди…



haqida.uz
Категория: Hikoyalar | Просмотров: 1253 | Добавил: Admin | Рейтинг: 0.0/0
Форма входа

Поиск

Календарь
«  Август 2012  »
ПнВтСрЧтПтСбВс
  12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031

Архив записей

Друзья сайта
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz

  • Copyright MyCorp © 2024Создать бесплатный сайт с uCoz