Atrofga
qarap goho o'ylanip qolaman. Atrofga qarayman xamma baxtli, xammani
qalbida umid, ishonch uchqunlari porlayotganday. Faqat bir men xamma
narsadan umid uzgandayman. Hech kimga ishonmay qo'ygandayman. Butun
dunyo menga begonaday, xamma narsa menga qarshiday tuyulaveradi. Bunga
sabab orzu qilishdan umid qilaverip xam charchaganimdur, kim bilsin.
O'zimni doim kuchli ko'rsatishga judayam xarakat qilamanu, aslida taqdir
oldida judayam, judayam ojizdekman . Men kuchliman deymanu aslida
kundan kun qulayotganimi sezaman, lekin buni tan olgim xam, bilgim xam
kelmaydi. Omadniku aytmasam xam bo'ladi xuddi men omadni arpasi xom
o'rganday mendan arazlagan, to'nini teskari kiyip olgandek tuyuladi .
Doim kulip yurishga xazil qilip xammani kayfiyatini ko'tarishga xarakat
qilamanu, lekin ba'zida kulish judayam og'ir. Qiziq bu o'zimga nisbatan
ikkiyuzlachalik emasmikin? Kulip turip yig'lash. Tushunmadingiz a?
Qaydan xam tushunardingiz o'zim o'zimga tushunmaymanu. Xamma narsa bor
yetarli xam, lekin hech nima yo'qday. Qorin to'q, g'am yo'qday lekin
qalb bo'm bo'sh...
Keyin yana o'ylanib qolaman va
shukr qilsangchi dep o'zimga o'zim taskin beraman. Hali xammasi oldinga
xammasi yaxshi bo'ladi. Goxo o'zimni o'zim uriship xam qo'yaman buncha
norozi bo'lmasang . Senga nima yetmaydi o'zi? Buncha o'zingni bechora
qilip ko'rsatmasang? Atrofni qara xayot naqadar go'zal faqat unga
go'zallik ila boqish kerak. Axir aytishadi dunyoni qandayligi seni
boqishingga bog'liq dep. Keyin yaqin dostim bo'lmish sabrni yordamga
chaqiraman. Yana o'ylanip qolaman bechora dostim sabr qachongacha menga
yordam beradi? Qachongacha chidaydi uni sabr kosasi to'lip qolmasmikin?
Yaxshiyam sabr bora u bo'lmasa nima qilardim. Menday qaysar dostga sabr
qilgan sabrga xam raxmat va sabriga qoil. Xullas o'ylar o'ylar yana
o'ylar ..... va xayolot cheksiz xayolotiga o'ylar olip ketaveradi. Nima
bo'lgan lekin barbir xayot davom etyapti va davom etaveradi xam....
Lekin qachongachaligi nomalum mavxum va sir.
