Ikki
sevishganlar kunlarning birida,yigit qizni juda sevardi, qiz xam
yigitni jonidan ortiq ko'rardi. Yigit sevgilisga sovchi jo'natdi, qizni
otasi mansabfaras, martabasi baland inson edi. Ota yigitni kambag'al
oiladan ekanligini bilib qolib, yigit jo'natgan sovchilarni javobini
berib ortiga qaytarib yubordi. Qizni majburlab bir boyni o'g'liga
uzatdi. Yigit o'zini qo'yarga joy topolmay juda qiynaldi. Kunlar o'tib
oradan 3 oy o'tib qizga sevgilisidan maktub keladi, maktubda shunday
yozilgan edi. Salom jonim seni juda sog'indim sensiz qiynalvoman o'zing
yaxshimisan va xakazo. Yana oradan 3yil o'tib yigitdan yana maktub
keladi. Maktubda yigit uni xalixam sevishini uni xayoti xaqida so'raydi.
Oradan 30yil vaqt o'tib sevgan insonidan oxirgi maktub keladi, maktubda
shunday deydi. Salom mexribonim seni umrimni oxirigacha sevdim, seni
to'yingdan keyin do'stimga 3 dona maktub berdim u maktubni senga qachon
qaysi voqtda yetkazishi xaqida aytdim va do'stim bn xayirlashdim,
oshandan keyin men olamdan ko'z yumdim, sen o'sha vaqtda bilganingda
og'ir axvolda qolardin men seni xayotini do'zaxga aylantirgim kelmadi,
shu sababdan senga 30yildan keyin bilishingni xoxladim, meni kechir
sevgilim, biz bu dunyoda birga bo'lolmadik lekin nargi dunyoda albatta
birga bo'lamiz. Deb maktubini tamomlaydi.
